به گزارش استان‌سازان، غریب سجادی، فرماندار سنندج در شورای برنامه‌ریزی و توسعه با تیزبینی به یکی از ریشه‌ای‌ترین مشکلات تخصیص اعتبارات در ایران اشاره می‌کند، مبنای جمعیتی سال ۱۳۹۵، در حالی که جمعیت سنندج در سال‌های اخیر به طور چشمگیری افزایش یافته، بودجه‌بندی همچنان بر اساس آمارهای قدیمی انجام می‌شود.
سجادی با اشاره به جمعیت بالغ بر ۳۵ هزار نفری و ۷۰ هزار نفری با احتساب دانش‌آموزان و والدینشان در مناطق حاشیه‌ای مانند نایسر مرکز استان کردستان و همچنین حضور بیش از ۲۰ هزار دانشجو و شمار زیادی از نیروهای نظامی و کارمندان به صورت مقطعی، نشان می‌دهد که آمار رسمی، بازتاب دهنده واقعیت موجود نیست.
این شکاف منجر به سرانه‌های پایین آموزشی، بهداشتی، ورزشی و راه‌های روستایی در سنندج می‌شود که به مراتب از میانگین استانی و کشوری پایین‌تر است. وضعیت نایسر به عنوان نمونه‌ای بارز، گواهی بر این مدعا است.
آنچه سخنان فرماندار سنندج را بیش از پیش تلخ می‌کند، اشاره او به عدم برخورداری عادلانه از منابع محرومیت‌زدایی است. در حالی که بیش از نیمی از جمعیت سنندج در مناطق حاشیه‌ای و فرسوده که از نظر شاخص‌های توسعه، محروم به‌شمار می‌روند، زندگی می‌کنند، تنها ۷۰ هزار نفر از جمعیت این شهرستان مشمول اعتبارات محرومیت‌زدایی نفت و گاز شده‌اند.
این در حالی است که هنوز برخی روستاهای پرجمعیت شهرستان از جاده خاکی رنج می‌برند. این نابرابری در توزیع منابع، نه تنها بی‌عدالتی را به تصویر می‌کشد، بلکه به تعمیق محرومیت‌ها و گسترش آسیب‌های اجتماعی در مناطق پرجمعیت دامن می‌زند.
یکی از نکات کلیدی در سخنان فرماندار سنندج، انتقاد صریح او از کم‌کاری برخی دستگاه‌های اجرایی است. به گفته سجادی، بسیاری از ادارات کل از ظرفیت اعتبارات ملی در سطح شهرستان بهره‌برداری نمی‌کنند و پروژه‌ای با پشتوانه اعتبارات ملی در دست اجرا ندارند. این در حالی است که رفع مشکلات زیرساختی و خدماتی سنندج با اعتبارات محدود استانی و شهرستانی ممکن نیست و باید نگاه ویژه‌ای در سطح ملی به این شهرستان وجود داشته باشد.
این اظهارات زنگ خطری است برای ضرورت فعال‌سازی ظرفیت‌های ملی و خارج شدن از حصار اعتبارات استانی که به وضوح ناکافی هستند.
فرماندار سنندج بر لزوم پایبندی مدیران به مصوبات کمیته برنامه‌ریزی شهرستان تأکید می‌کند و خواستار عدم جابه‌جایی اعتبارات و بی‌توجهی به اولویت‌های تعیین شده توسط این کمیته می‌شود. این نکته اهمیت برنامه‌ریزی دقیق و اجرای صحیح مصوبات را برای حصول نتایج مطلوب نشان می‌دهد و بر ضرورت شفافیت در روند تخصیص و هزینه کرد اعتبارات تأکید می‌کند.
سخنان فرماندار سنندج، یادآور این واقعیت تلخ است که پایتخت فرهنگی کردستان، با وجود پتانسیل‌های فراوان، از کمبودهای جدی در حوزه‌های زیرساختی و خدماتی رنج می‌برد. اکنون زمان آن فرارسیده است که مسئولان ملی، با نگاهی ویژه و فراتر از آمارهای قدیمی، به نیازهای واقعی این شهرستان پاسخ دهند و زمینه را برای توسعه پایدار و رفع محرومیت‌ها فراهم آورند. آیا این مطالبه، شنیده خواهد شد و آیا سنندج از حصار اعتبارات محدود استانی رها خواهد شد و نگاه ملی را به خود جلب خواهد کرد؟ اینها سؤالاتی است که پاسخ به آنها، آینده این شهرستان را رقم خواهد زد.