اما عابدین خرّم نماینده عالی دولت در آذربایجان شرقی در جلسه مذکور اعلام کرده بود که «جایگاه امروز کشور در حوزه های مختلف نسبت به گذشته بهبود یافته است، و ما در حوزه تولید، اقتصاد، دستاوردهای دانش بنیان و حوزه های دیگر در مقایسه با چند سال قبل در بهترین شرایط قرار داریم.» اینکه جایگاه کشور هر روز دارد بهتر میشود جای خوشحالی است، اما اینکه این بهتر شدن چقدر از آمار و اعداد میآید و چقدر در زندگی اجتماعی و اقتصادی مردم نمود دارد دو موضوع متفاوت است. تغییر در آمار و اعداد، به معنای تغییر در سفره مردم نیست! کجا در زندگی اقتصادی مردم این را میبینیم که در بهترین شرایط قرار داریم؟ شما در بهترین شرایط قرار دارید یا مردم؟ اینکه شرایط تولید، اقتصاد، دستاوردهای دانش بنیان و حوزه های دیگر تغییر کرده باید نتایجی ملموس برای مردم داشته باشد، نمیشود مدیران در هر سطحی در این کشور اعلام نظر کنند و بعد مردم این تغییرات را در زندگی اقتصادی و سفره خود شاهد نباشند! چرا نماینده عالی دولت در استان باید به گونهای سخن بگوید که رسانه دولت در همان استان تیتر بزند «کشور در بهترین شرایط اقتصادی است!» حتما میگویید تیتر رسانه به شما ارتباطی ندارد، اما اتفاقا ارتباط دارد، چون رسانه هم رسانه رسمی دولت در استان است. نباید مجموعه دولت و رسانه دولت طوری عمل کنند که مردم احساس اعتمادشان را کم کنند! آیا واقعاً الان کشور در بهترین شرایط اقتصادی است؟ در مقایسه با چه دورهای و در مقایسه با کدام کشور؟ با کدام معیارها؟ این درست نیست که استاندار مواردی را اشاره کند که اگرچه با نیت امیدآفرینی است اما نتیجه عکس داشته باشد!
البته صحبتهای استاندار به همینجا ختم نمیشود. در بخش دیگری از نظراتش در همان جلسه، این نکته را تاکید میکند که «در این کشور در ۴۰ سال گذشته هیچکس جرات نکرده بود دست به جراحی اقتصادی بزند و همه دولت های قبلی به حفظ وضعیت موجود راضی شده بودند و امروز شما روند معطوف به ثبات اقتصادی را در جامعه شاهد هستید.» آقای عابدین خرم، اگر تاریخ سیاسی – اقتصادی را به صورت عمومی مطالعه نمیفرمایید، لااقل به طور اخص تاریخ اقتصادی کشور را بدون نگاه جانبدارانه بخوانید! از سال 68 و دولت پنجم؛ این کشور در حال جراحی اقتصادی است! حالا یا نامش را «جراحی» گذاشتهاند، یا «اصلاح اقتصادی» یا هر نام دیگر، اما آنچه مشهود است، شرایط سخت حاکم بر زندگی مردم است. آیا در دولت نهم و دهم همین جراحیها در حد و اندازههای بزرگتر صورت نگرفت؟! آیا همان زمان مدعی نبودند که مردم ایران در آینده به لحاظ اقتصادی شرایط بسیار خوبی خواهند داشت؟ آیا اینگونه شد؟ چرا در کشور حرفهایی توسط مدیران زده میشود که مردم بارها شنیدهاند و نگاهی تراژیک به نتیجه آن دارند! این حرفها غیر از هزینه هیچ دستاوردی برای کشور ندارند!
2 سال آینده در بهترین شرایط اقتصادی!؟/ ملاک دو سال آینده نیست، دو سال پایانی دولت است!
به گزارش پایگاه خبری استانسازان؛ خرّم در آن مراسم اشاره میکند که «در سفر آقای رئیسجمهور به نیویورک همه برنامهریزیها به بهترین شکل انجام و بیش از ۴۰ دیدار انجام شد و آنها از این سیاستهای عالمانه مبتنی بر گفتمان انقلابی و ارزشی رئیس دولت مردمی اظهار خرسندی کردند. با این گفتمان ۲ سال آینده را در بهترین شرایط اقتصادی، اجتماعی و سیاسی خواهیم بود.» در این بخش نماینده عالی دولت در استان آذربایجان شرقی دیدارهای رئیس دولت را مدلی از گفتمان سیاست خارجی ایران میداند مبتنی بر ارتباط با سایر کشورها و مدعی است که در ۲ سال آینده، ایران در بهترین شرایط اقتصادی، اجتماعی و سیاسی خواهد بود. آقای عابدین خرم اول اینکه همه مردم ایران، علاقهمند هستند کشور در شرایط عادی و رو به پیشرفت باشد، به علاوه اینکه آگاهان به اقتصاد و سیاست میدانند که سیاست خارجی باید مبتنی بر ارتباط حداکثری باشد، بنابراین در مورد برگزاری دیدارها در حاشیه سفر هم نگاه مثبت دارند. به علاوه اینکه انشالله ۲ سال آینده هم اینگونه باشد و ما همه امید داریم که ایران در بهترین شرایط اقتصادی و سیاسی و اجتماعی و فرهنگی قرار بگیرد، چون ما هم که در این کشور ماندهایم و برای ساختنش خون دل میخوریم به همین امید زندهایم، اما احتمال کمی وجود دارد که شما دو سال دیگر در این کشور استاندار باشید؛ بنابراین نمیشود در آن زمان سراغ شما را گرفت و گفت که (خدای ناکرده) حرف شما برابر با صدق نشد و خلافش پیش آمد، اما کلاً مردان سیاست عادت دارند به اینگونه سخن گفتن! سخنگفتن و وعده دادنهایی که برای مردم عادی شده و دیگر اعتماد چندانی به آن ندارند! و اتفاقا باید با وفای به عهد تلاش شود غیر از شکوفایی اقتصادی، سرمایه اجتماعی را هم بالا ببرید.
حالا آقای استاندار، انشالله که دولت چهاردهم بر اساس قانون نانوشته، دست همین طیف باشد، اگر بود که ملاک حرفهای شما 2 سال پایانی دولت در 8 سال فعالیت است! مردم به شما به جای 2 سال 4 سال فرصت میدهند که انشالله به شکوفایی مورد اشاره برسید، اما اینگونه نباشد که در دوره 8 ساله دولت 6 سال آن را به وعده بگذرانید؛ و 2 سال آخر هم بشود عاقبت 2 سالهای دولتهای هفتم و هشتم، نهم و دهم، یازدهم و دوازدهم و .... که وقتی صبح مردم به سوپر مارکت میروند و قیمت اقلام را متغییر و رو به افزایش میبینند یاد حرف مدیران بیافتند و باز هم بی اعتمادی به شکل دیگری در مردم جوانه بزند.