کد خبر : 137800 تاریخ : 1404/8/14 - 11:45
استاندار خراسان رضوی عنوان کرد عمل نکردن به برنامه‌ها و غفلت از مسائل کلان، بزرگ‌ترین چالش توسعه کشور است استاندار خراسان رضوی با تأکید بر اهمیت برنامه‌ریزی اصولی، گفت: بزرگ‌ترین چالش توسعه کشور، عمل نکردن به برنامه‌ها و غفلت از مسائل کلان است و بهره‌گیری از ظرفیت دانشگاه‌ها و همکاری مدیران می‌تواند مسیر پیشرفت استان را هموار کند.

به گزارش استان‌سازان، غلامحسین مظفری، استاندار خراسان رضوی در یازدهمین کنفرانس ملی و چهارمین کنفرانس بین‌المللی برنامه‌ریزی و مدیریت شهری که در دانشگاه فردوسی مشهد برگزار شد، اظهار کرد: ۲۲ سال پیش در مجلس شورای اسلامی دو موضوع را مطرح کردم؛ یکی بحث آمایش سرزمین و دیگری یارانه‌ها که حتی پیش از دولت آقای احمدی‌نژاد در دستور کار قرار داشت. مهم‌ترین گرفتاری ما این است که به موضوعات اساسی کشور کمتر توجه کرده‌ایم و برای برنامه‌ریزی‌های اصولی زمان کافی اختصاص نداده‌ایم. هر نماینده‌ای بیشتر به پروژه‌های جزئی مانند طرح‌های پالایشگاهی توجه کرده، در حالی که مسائل کلان مورد توجه قرار نگرفته است.

وی با بیان اینکه در حوزه برنامه‌ریزی شهری و عمرانی از نظر علمی، آگاهی و دانش وضعیت مناسبی داریم، ادامه داد: مسئله‌ای که ما را دچار چالش‌های متعدد کرده، عمل نکردن به برنامه‌ها است. از داشته‌های خود کمتر استفاده کرده‌ایم و این یک اشکال جدی است. نباید منتظر بمانیم تا دیگران برای ما تصمیم بگیرند و تازه پس از به‌دست آوردن مسئولیت به فکر اقدام بیفتیم. ما در هر شرایطی که هستیم باید بتوانیم بهترین بهره را از امکانات موجود ببریم.

مظفری بیان کرد: الگوی حکمرانی جزیره کیش شاید بتواند در بسیاری از مناطق کشور نیز موفق باشد به‌گونه‌ای که رئیس‌جمهور کنونی هم به آن باور دارند. باز هم این ما هستیم که باید بتوانیم از شرایط موجود بهره ببریم. واقعیت این است که به‌نظر من بدنه دولت حاضر نیست بخشی از اختیارات خود را واگذار کند، اما پرسش اینجاست که ما از وضع موجود چقدر بهره گرفته‌ایم؛ بسیاری از اتفاقات بزرگ و موفق کشور، در همین شرایط مساوی و با همین میزان اختیارات رقم خورده است. بعضی افراد بسیار موفق عمل کرده‌اند و برخی دیگر هیچ پیشرفتی نداشته‌اند. بنابراین، پیش از هر چیز نحوه ورود ما و نوع نگاه دانش و فناوری مورد استفاده‌ مسیر آینده را تعیین می‌کند.

وی با تاکید بر گفت‌وگو برای یافتن راه‌حل مناسب، خاطرنشان کرد: حتما باید از طیف گسترده‌ای از متخصصان دانشگاهی بهره بگیریم، زیرا نتیجه‌ آن بهتر از زمانی خواهد بود که تصور کنیم خودمان عقل کل هستیم. این تعامل و تفاهم میان دانشگاه و مدیریت اجرایی می‌تواند بسیار موثر باشد. استان خراسان رضوی با این حجم از مسائل و موضوعات درهم‌تنیده، به‌شدت نیازمند همکاری و همراهی دانشگاه است. نکته دوم این است که ما در استانداری نمی‌نشینیم تا دانشگاه برای ما راهکار ارائه دهد بلکه خود به دانشگاه می‌رویم تا از آن کمک بگیریم. این اقدام پیام غیرمستقیمی نیز به جامعه دارد، مبنی بر اینکه همه ما به مجموعه‌های علمی توانمند نیازمندیم.

استاندار خراسان رضوی افزود: تقاضا دارم اعضای شورای شهر که ماه‌های پایانی دوره خود را سپری می‌کنند و تجربه ارزشمندی دارند، از این فرصت به‌خوبی استفاده کنند. به‌نظر من اختیارات شورای شهر مشهد کم نیست و حتی اعتبارات آن بیش از کل بودجه برخی از بخش‌های استان است. هرچند شهر مشهد با سایر شهرهای استان قابل‌قیاس نیست ‌اما ظرفیت‌های آن بسیار بالا است. بخش مرکزی مشهد با حدود یک‌میلیون و ۲۰۰ هزار نفر جمعیت علاوه بر مهمانان دائمی و موقت تنها با یک بخشدار و چند همکار اداره می‌شود. نکته مهم این است که باید از شرایط و امکانات موجود بهره‌برداری حداکثری و هم‌افزایی‌موثر داشته باشیم.

مظفری با تاکید بر همکاری و هم‌افزایی مدیران، بیان کرد: در استان خراسان رضوی، توافق ما با مدیران این بوده است که اگر باور داریم می‌توانیم کاری انجام دهیم، باید با یکدیگر همکاری و هم‌افزایی داشته باشیم و ظرفیت‌ها بالفعل را بسازیم و موانع را برطرف کنیم و هرگز مانع فعالیت دیگران نشویم. اگر دیدیم قادر به انجام کاری نیستیم باید راه را برای دیگران که توانمندتر هستند، باز کنیم. با در نظر گرفتن مرزهای اداری می‌توانیم کارهای بزرگی انجام دهیم. باید از ظرفیت عظیم دانشگاه و اعضای هیئت علمی استفاده کاربردی کنیم. در شرایط فعلی، تکیه بر توان مردم کافی نیست اما اگر از مردم کمک بخواهیم با بهترین کیفیت پاسخ خواهند داد.

وی ادامه داد: در سخت‌ترین شرایط اقتصادی که با ناترازی منابع مواجه هستیم، بخش کشاورزی خراسان رضوی تا دیروز بیش از ۴۰ مگاوات انرژی خورشیدی تولید کرده و بیش از ۴۰۰ هزار کشاورز توانسته‌اند بخشی از مشکلات خود را حل کنند. بخش صنعت نیز با وجود همه مشکلات بیش از ۴۰ مگاوات برق را در سقف واحدهای صنعتی خود تولید کرده است در حالی که تأمین زیرساخت‌ها اصولا از وظایف دولت است. با وجود این، وقتی از فعالان بخش خصوصی خواستیم وارد عمل شوند، به‌خوبی همراهی کردند. بنابراین، باید بخش خصوصی را قدرتمند و ساختارمند شکل دهیم. اگر تنها چهار بخش خصوصی قوی به‌صورت قرارگاهی عمل کنند بسیاری از مشکلات کشور قابل حل خواهد بود.