«گاهی آدم‌ها فقط مسئول خودشان هستند، گاهی مسئول خودشان هستند به علاوه‌ی خانواده‌ای که دارند؛ گاهی مسئول گروه، قبیله، طایفه، قوم یا ... هستند که به آن تعلق دارند، گاهی هم به واسطه‌ی یک حکم، مسئول خدمت‌رسانی به یک شهر، استان، منطقه، کشور و ... خواهند بود. در این صورت، وقتی مسئول یک کاری می‌شوند؛ یعنی مسئولیت آن را قبول می‌کنند؛ و این قبول مسئولیت به این معناست که وقتی تصمیمی اتخاذ می‌کنند؛ ممکن است بازتابش سطح گسترده‌ای از جامعه‌ی انسانی را تحت تأثیر قرار دهد! به همین اعتبار، تصمیمات یک مدیر باید به گونه‌ای باشد که همه‌ی جوانب در آن در نظر گرفته شود.» جلسه‌ی شورای اداری استان روز پنجشنبه 28 فروردین ماه در شهرستان رزن با این جمله‌ی استاندار جمع‌بندی شد. جمله‌ای که بیش از تاکید بر اتخاذ «تصمیم»، موکد بر «تصمیم درست» و «تصمیم مسئولانه و پاسخ‌گویانه» دارد.
دلیل برای انجام دادن یا ندادن!؟
هزار و یک دلیل می‌توان تراشید برای انجام کار؛ و هزار و یک دلیل هم می‌توان تراشید برای انجام ندادن کار! اگر استاندار بخواهد در چهارچوب وظایف خود عمل کند، شاید مدیریت استان و هماهنگی دستگاه‌های اجرایی مهمترین وظیفه‌ی او بعد از برگزاری انتخابات و اداره سیاسی - امنیتی استان باشد.
این‌ها را به اختصار عرض کردم که نتیجه بگیرم اگر استاندار یک استان، عملکرد خود را ختم به برگزاری جلسات، کارگروه‌ها، کمیسیون‌ها، حضور در همایش‌ها و ... کند، کم‌کاری قانونی و ترک فعل توسط وی صورت نگرفته است! و کسی او را مواخذه نخواهد کرد. در عوض اگر استانداری در بخش اقتصادی حساسیت نشان دهد؛ گاهی شبهاتی هم ممکن است به ایشان وارد کنند.
اینجاست که تفاوت استاندارها با هم نمایان می‌شود؛ در واقع؛ اگر استانداری بخواهد استان محل خدمتش توسعه پیدا کند، باید پا را فراتر از این‌ها بگذارد و شروع کند وارد میدان عمل شده و کار توسعه را با همکاری تمام ارکان حاکمیت اعم از نمایندگان مجلس؛ روحانیت و ائمه جمعه، دستگاه قضائی، بخش خصوصی و ... پی بگیرد.
پنجشنبه‌های سفر و از یاد نرفتن
روز پنجشنبه 28 فروردین ماه سفر استانی استاندار و هیئت همراه به شهرستان رزن بود، در کمتر از یک ماه دومین سفر به این استان محقق شد. این سفر 60 مصوبه داشت. (یا همان تصمیماتی که گرفته و مقرر می‌شود که در یک مدت زمان معین اجرایی شود) مصوباتی که در سفر بعدی که شاید به همین زودی‌ها باشد دوباره مورد پیگیری قرار خواهد گرفت. اما در اینجا مسئله‌ای که اهمیت دارد و استاندار به آن تاکید می‌کند این است که این سفرها مستمر، مداوم و با برنامه باشد. نگاه استاندار این است که نشستن پشت میز، کارها را جلو نمی‌برد، و باید معاونان استاندار، مدیران کل ستادی، مدیران کل اجرایی و ... هر پنجشبه در شهرستان‌ها حضور پیدا کنند و با تقسیم کار در حوزه‌های مختلف کاری وارد شده و در نهایت غروب پنجشنبه در جلسه شورای اداری فعالیت‌های روزانه را جمع‌بندی و مصوباتی جهت پیگیری اعلام کنند. این اتفاق، رخداد مهم و موثری در حرکت متوازن توسعه استان خواهد بود.
شورای اداری یا «گیربازار»
ادبیات شفاهی ایران در برهه‌های زمانی مختلف، گزاره‌ها و ترکیباتی را در خود می‌آفریند که کاربرد عمومی و کوچه‌بازاری دارد، یکی از آن‌ها «گیربازار» است. معنای «گیربازار» در یک کنش مثبت؛ یعنی اینکه فرد یا جریانی به شدت پیگیر یک موضوع هستند. آنچه در شورای اداری در شهرستان رزن رخ داد، «گیربازار» بود. البته این گیربازار از آنجایی شروع شد که استاندار در جلسات اول شورای اداری؛ بدون هماهنگی قبلی؛ از مدیران خواست تا عملکرد زیر مجموعه خود را تشریح و تبیین کنند، و متکی به جزوه و اطلاعات و فلش و پاورپویت نباشند! این کار به صدا درآمدن زنگ خطر برای مدیرانی بود که تسلط آماری به‌روزی نسبت به زیر مجموعه خود نداشتند.
از همانجا کار دست مدیران آمد که باید در هر لحظه اشراف کامل نسبت به تمام بخش‌های تحت مدیریت خود داشته باشند. در جلسه شورای اداری در شهرستان رزن هم این اتفاق افتاد، رئیس جلسه اینقدر درباره‌ی موضوعات سؤال می‌پرسید تا به نتیجه دلخواه برسد. این مدل «گیربازار» به مدیران این نکته را متذکر شد که با انداختن توپ در زمین دیگران نمی‌توانند عمر مدیریتی خود را طولانی کنند! یا باید کار انجام دهند، یا صندلی را برای فردی که می‌تواند کار انجام دهد خالی کند!
جمع‌بندی سفر اینکه، انشالله هر پنجشنبه، استاندار به یک شهرستان سفر می‌کند و احتمالا این مدل حضور در شهرستان‌ها تا زمانی ادامه پیدا کند که مصوبات به نتایج مطلوبی برسند.