به گزارش پایگاه خبری استانسازان، سیاست همینگونه است، همانطور که بالا و پایین دارد، چپ و راست هم دارد، اما نه چپهایش آنطور که باید چپ هستند، نه راستهایش آن طور که باید راست. همینها هستند که هر طرف برنده باشد، فرمان را به همان سمت میچرخانند. این افراد چون در پشت پرده حضور دارند، زیاد قابل برآورد نیستند.
اما «فاتحان صبح شنبه» از کجا میآیند؟ این افراد اغلب در شبکههای ارتباطی ویژهای قرار میگیرند و نمایندهی یک طیف گستردهای از صاحبان قدرت و ثروت میشوند. این افراد برای تمام پستها و منصبها نامزد هستند! اما آیا این مدل افراد برای حضور در استانداریها مناسب هستند؟!
وزارت کشور شرایط متفاوتی نسبت به سایر وزارتخانهها دارد. نماینده وزارت کشور در استان، نماینده عالی دولت است. نمایندهای که باید مدیران کل سایر دستگاهها را دور میز توسعه، سیاست، فرهنگ، ورزش، امنیت و ... بنشاند و هماهنگ کند. این فرد باید کسی باشد که جامعنگر و آشنا به لایههای مختلف سیاست و اقتصاد در کشور باشد. شاید حتی بهتر این باشد که گزینهی استانداری حتماً چند منصب ملی هم در رزومهاش داشته باشد، ارتباطاتش در سطح ملی گسترده باشد، ارتباطاتی که بتواند در مسیر توسعه، استان را جلوتر بیاندازد.
اما فاتحان صبح شنبه که با ارتباطات به میز نمایندگی عالی دولت در استان میرسند آیا میتوانند چنین توانی داشته باشند؟
متأسفانه کشور تجربههای موفقی در بخش استفاده از چهرههای دانشگاهی، آموزش و پرورش، فرهنگی، حتی نظامی نداشته است؛ به علاوه اینکه نیروهای وزارت کشور همیشه از این گلایه دارند که از سایر نهادها و دستگاهها همیشه وارد مدیریتها در وزارت کشور شده و فرصتها به نیروهای وزارت کشور آنطور که شایسته است داده نمیشود.
بنابراین امید است در این دولت و در وزارت کشور فعلی، نگاهی تخصصی به استانداریها بشود، نگاهی که استاندار، با رعایت تمام ملاحظات وحدتآفرین در استان، به گونهای انتخاب شود که «استاندار جاری» نباشد، «استاندار توسعهای» باشد؛ اگر ملاک این باشد که استان توسعه پیدا کند، حتی اگر فاتحان صبح شنبه هم بر مسند بنشینند؛ محل اشکال نیست. مشکل از جایی آغاز میشود که فرد شریف و محترم اما ناکارآمد استاندار میشود و استان را چند سال از مسیر توسعه عقب میاندازد.