به گزارش پایگاه خبری استانسازان؛ استاندار زنجان امروز یکشنبه در نشست شورای آموزش و پرورش استان بر ضرورت توجه و تمرکز ویژه بر برنامههای تربیتی در آموزش و پرورش استان تاکید کرده و گفته که «نیازمند طرحی منسجم برای پیگیری مسائل تربیتی در مدارس هستیم.» نمیدانیم البته ایشان منظورشان از طرحی منسجم؛ طرحی در وزارت آموزش و پرورش برای کل کشور است؟ یا اینکه نیازمند این طرح منسجم در مدارس استان زنجان هستند؟ اما علیالحال باید گفت که این جملات برای سال دوم دولت و از زبان نماینده عالی دولت مطلوب نیست؟! حالا چرا مطلوب نیست؟!
اول اینکه استاندار زنجان، بومی است، مدرس دانشگاه است، فضای علمی، فرهنگی، سیاسی و اقتصادی کشور را میشناسد و احتمالاً به خاطر این شناختهاست که به استانداری زنجان گمارده شده، اگر او فضای استان را میشناسد و به ویژه فضای آموزشی استان را میشناسد، باید قبل از اینکه بر صندلی استاندار تکیه بزند این موارد را آسیبشناسی کرده و از روز نخست حضور مدیرکل آموزش و پرورش استان، چند محور کاری از جمله ضرورت نگارش طرحی منسجم برای پیگیری مسائل تربیتی در مدارس را از ایشان میخواست! نه اینکه بعد از دو سال در جلسه شورای آموزش و پرورش تازه چنین مسئلهای مطرح شود.
دلیل بعدی که باید اقامه کرد این است که دو رویکرد در افکار عمومی و بدنه تربیتی استان با بیان این گزارهها به وجود میآید. رویکرد اول این است که خانوادهها و دانشآموزان بیشتر به این نتیجه میرسند که در نظام آموزش و پرورش، فقط مصرف کننده هستند، و در تصمیمات و ملاحظات فرهنگی و تربیتی نقشی ندارند، دوم اینکه زیر مجموعه آموزش و پرورش استان هم، چون ضربالاجلهای زمانی برای چنین طرحهایی بیان نشده، اینقدر در گیرودار بروکراسی اداری قرارش میدهند که هم استاندار فراموش کند و هم دولت به پایان برسد. به خاطر همین است که اگر در اینترنت کلمه «تدوین سند ... » را جستوجو میکنید هر استاندار در دوره خود یا خبر از اتمام نگارش و تدوین یک سند در استان را به اطلاع مردم رسانده، یا آغاز نگارش آن را نوید داده است.
خلاصه موضوع اینکه؛ نگارش انواع سندهای تحول و تدوین اسناد توسعهای استان و ... برای چند ماهه اول حضور استاندار است، آن هم نه الان که بیش از 4 دهه از عمر انقلاب گذشته است. برخی از استانداران وقتی به استانها میرود در کل دوره حضورشان تمرکز بر تدوین یک سند میکنند که بعد از رفتن آنها هم به بایگانیها و فراموشیها دچار میشوند، بنابراین طرح چنین مباحثی اساساً در استانها کار مطلوبی نیست مگر اینکه در سند آمایش سرزمینی بر آن تاکید شده باشد.